فناوریهای اعجاب انگیز روز

فرمان پذیری ویلچیر از حرکات زبان

جمعی از محققین پزشکی دانشگاه Northwestern دریافتند که با کمک گرفتن از حرکات زبان، می توانند به فرد معلول در حرکت دادن ویلچیر در جهات مختلف کمک کنند.

آنها ایده خود را بر روی یک جوان به نام Martin Mireles که دچار آسیب نخاعی شده بود آزمایش کردند. در این طرح زبان فرد معلول سوراخ می شود و یک رسانای مغناطیسی در آن جاسازی می گردد. سپس فرد معلول یک هدست ویژه را برسر می کند. این هدست مجهز به سنسورهایی است که می توانند امواج مغناطیسی ارسال شده از زبان را دریافت کرده و به ویلچر دستور حرکت در جهات مختلف را بدهند.
 
تنها کافی است که فرد برای حرکت به سمت جلو، عقب، چپ و یا راست زبان خود را به همان سمت حرکت دهد. او می تواند این کار را به آسانی و با دهان بسته نیز انجام دهد.

 
اما حالا چرا زبان؟! محققین بر این باورند که زبان تنها عضوی است که عضلات آن از حرکت های مکرر خسته نمی شود و اعصاب و عروق آن معمولا در صدمات نخاعی آسیب نمی بینند.
 
سرپرست این تیم می گوید، این طرح را در آینده به گونه ای توسعه خواهند داد که تماس زبان با هر یک از دندان ها، بتواند کار خاصی را برای فرد معلول انجام داده و قدرت فرمان پذیری داشته باشد.
 
بی شک این طرح نیز می تواند در کنار دیگر ویلچیر های الکترونیکی سخنگو که برای حرکت از دستورات صوتی فرد معلول استفاده می کنند، حرفی برای گفتن داشته باشد. 
 

قایق برعکس شما را به زیر دریا می برد

تماشای دنیای درون آب از فاصله نزدیک، کاری است که لذت اش با هیچ چیز دیگر قابل مقایسه نیست. البته غواصی نیاز به صرف وقت و آموزش دارد و دست هر کسی هم به زیردریایی نمی رسد. قایق های تفریحی کف شیشه ای تا حدی راضی کننده اند اما واقعا حس درون آب بودن را ندارید. ‏
‏
این یک طرح عالی است که زیر آب بودن را بسیار ساده و در دسترس می کند. نام اش MSV Explorer است و شما را ۱.۲ متر زیر آب قرار می دهد تا در یک صندلی راحت به گردش و تماشای کف دریا بپردازید. ‏

 

 

‏
یک موتور قدرتمند برقی و دسته کنترل به شما اجازه می دهد تا ۷.۵ ساعت با سرعت متفاوت به گردش دریایی تان ادامه دهید. در واقع این محصول جزو زیردریایی ها محسوب نمی شود و یک نوع قایق سطحی است. اما شما به جای روی قایق، در زیرش سوار می شوید و دنیای زیبای آن پایین را تماشا می کنید. ‏
‏
جستجوگر زیر دریا در سایز های مختلفی ساخته شده و می تواند بین ۲ تا ۱۲ مسافر را حمل کند. هدف طراحان مکان های تفریحی، هتل ها و مراکز تحقیقات دریایی بوده که آنها می توانند آن را سفارش بدهند. ‏

 

طرح اولیه سیستم امنیتی جدید در فرودگاه سنگاپور

خطوط هوایی امروزه در سراسر جهان محل تردد حجم زیادی از مسافران و بار هایشان است. اما تا کنون فکر کرده اید که چه قدر سیستم های امنیتی مورد استفاده در فرودگاه ها موجب اتلاف وقت و گاهی آزار مسافران می شود؟
 
چند روز پیش در کنفرانس سالانه IATA سنگاپور از طرح اولیه جدید امنیتی به نام سیستم Checkpoint پرده برداری شد. استفاده از این سیستم امنیتی جدید علاوه بر بالا بردن درجه امنیتی پرواز در اتلاف زمان و توقف کمتر مسافران جهت بازرسی های بدنی و باز شدن وسایل همراه آنها نقش به سزایی دارد.
 
 

 

در این سیستم امنیتی سوابق قبلی کلیه مسافران جهت داشتن سفر های هوایی بررسی می شود و اطلاعات مد نظر در یک چیپست الکترونیکی جمع آوری شده و در پاسپورت جاسازی می شود. بر طبق بررسی های دولت افراد در سه گروه جای می گیرند. افراد با درجه ریسک امنیتی پایین، ریسک امنیتی بالا و افراد عامه.
 
در ابتدای ورود فرد به جایگاه بازرسی به کمک یک اسکنر اطلاعات چیپست با فرد تطبیق داده می شود و پس از تعیین دسته بندی، در طول یک گذرگاه شش متری جهت بازرسی درسطح مد نظر حرکت می کند.

مسافرین با درجه ریسک امنیتی پایین می توانند به همراه بار های خود از داخل یک گذرگاه عبور کرده و تنها لحظه قدم بزنند.در این گذرگاه بار و بدن مسافر تماما اسکن می شود. در صورت نداشتن مورد مشکوک مرحله بازرسی را با موفقیت پشت سر گذاشته اند. اما در صورت وجود مورد مشکوک به گذرگاه مخصوص افراد با ریسک امنیتی بالا نیز هدایت می شوند.

در گذرگاه افراد با ریسک امنیتی بالا، بازرسی بدنی و محموله ها از نظر کشف انواع اسلحه ها و مواد منفجره صورت می گیرد. در این گذرگاه از سنسور های بایو متریک و اسکنر های ویژه استفاده می شود و بازرسی با بالاترین درجه کیفی در کوتاه ترین زمان ممکن صورت می گیرد.
 
ماموران امنیتی سازنده این طرح امیدوارند سیستم جدید از ازمایش هایش سربلند بیرون بیاید تا بتوان از آن در فرودگاه های سراسر جهان استفاده نمود. 

بزرگ‌ترین کره OLED دنیا

فناوری OLED که مخفف Organic light-emitting diode است، فناوری محبوب صفحات نمایش این یکی دو ساله است. صفحات OLED نسبت به LCD یا LEDهای روتین مزایایی دارند، از جمله وزن کمتر و امکان انعطاف صفحه، روشنایی بهتر و امکان تماشای صفحه نمایش از زوایای بازتر، مصرف بهینه‌تر انرژی و کیفیت بهتر تصویر.

اما به تازگی شرکت میتسوبیشی، یک کره OLED برگ شش متری ساخته است و در موزه علوم توکیو، نصب کرده است.

 

 

این کره جغرافیایی، بزرگ‌ترین صفحه نمایش OLED کروی در دنیا است. برای ساختن این کره روی قالب‌های آلومینومی، بیش از ده هزار پنل OLED نصب شد که هر یک از آنها ۳٫۷ اینچ طول و عرض داشتند.

 

 

تصویری که این کره از دنیا نشان می‌دهد یک تصویر ثابت نیست، تصویر نمایش داده شده کاملا پویاست و منظره ابرها و آب‌ و هوای زمین را که از ماهواره هواشناسی دریافت می‌شود نمایش می‌دهد.

این کره در ارتفاع ۱۸ متری کف موزه، نصب شده است.
نصب این کره، قسمتی از اقداماتی است که به مناسبت گرامیداشت دهمین سال تأسیس موزه انجام می‌شود.

 

با فناوری جدید روی هوا نقاشی بکشید

شاید در آینده‌ای نزدیک، فریم‌های خالی با نمایشگرهای لمسی موجود رقابت کنند. با این فریم‌های به ظاهر خالی، شما می‌توانید در هوا بنویسید و حتی نقاشی بکشید،‌ چراکه رایانه حرکت‌های شما را تشخیص خواهد داد. نمایشگرهای لمسی، تحول بزرگی در دنیای فناوری رقم زده‌اند، چرکه به ما اجازه می‌دهند با لمس نمایشگر با رایانه،‌ تب‌لت،‌ گوشی همراه و بسیاری از ابزارها ارتباط برقرار کنیم. اتفاق بعدی، شاید وارد شدن فریم‌های خالی باشد، فریم‌هایی که حرکت دستان شما یا هر شیء جاندار و بی‌جانی را که درونشان قرار گیرد، تشخیص می‌دهند.

چند سالی است که فریم‌های حساس به لمس برای افزودن قابلیت تعاملی به سایر سطوح، طراحی و ساخته شده‌اند،‌ اما تا به حال نمونه‌های ساخته شده بسیار کوچک و در کاربرد محدود بوده‌اند. اما نمونه جدید ظاهرا متفاوت است. به گزارش دیسکاوری،‌ فریم جدید که زیروتاچ نام دارد،‌ در ظاهر یک چارچوب خالی است، ‌اما در حقیقت پر از قابلیت‌های پیشرفته است. این فریم 28 اینچی (یا قطر 71 سانتی‌متر)، می‌تواند هر چیزی را که درونش حرکت کند تشخیص دهد:‌ انگشتان، دست‌ها، بازوها یا حتی هر شیء بی‌جانی که از آن عبور دهید. در واقع همه چیز از درون یک شبکه بصری نامریی دوبعدی عبور کرده و شناسایی می‌شود. اگر زیروتاچ را روی نمایشگر یک رایانه بگذارید، نمایشگر آن را به یک نمایشگر تعاملی تبدیل خواهد کرد.

 

 

فناوری به‌کار رفته در ساخت این فریم روشن است. زیروتاچ 256 حس‌گر فروسرخ و 32 ال.ای.دی دارد. هر کدام از این ال.ای.دی‌ها در فرکانس خاصی‌ چشمک می‌‌زنند و این توالی توسط حسگرها خوانده می‌شود. در نمونه حاضر هر ال.ای.دی حدود 2400 بار در ثانیه چشمک می‌زند. فریم با یو.اس.بی به رایانه وصل می‌شود و از این طریق هم انرژی خود را تامین می‌کند و هم اطلاعاتش را جمع‌آوری می‌کند.

جان مولر،‌ دستیار پژوهشی در آزمایشگاه موسسه ای.اند.ام تگزاس که در ساخت این نمونه همکاری داشته، می‌گوید:‌ "وقتی همه این چشم‌اندازها را با هم ترکیب کنید، شبکه‌ای به دست می‌آورید که به شما تصویری از هر جسمی که درون فریم است را نشان می‌دهد." یکی از امتیازهای بزرگ زیروتاچ، در دسترس بودن است. محققین در ساخت نمونه خود از حس‌گرهایی که معمولا در کنترل از راه دور تلویزیون‌ها پیدا می‌شود،‌ استفاده کرده‌اند. به گفته مولر،‌ ساخت این نمونه که برای تولید انبوه هم طراحی نشده، ‌450 دلار هزینه داشته است.

اما این فریم چه کاربردهایی می‌تواند داشته باشد؟ محققین کاربردهای زیادی برای آن متصور هستند، مثلا این که جراحان مبتدی درون آن حرکات دست خود را اصلاح و تمرین کنند. به همین ترتیب در بسیاری از کارهایی که نیاز به ظرافت حرکت دست دارد، ‌می‌توان از زیروتاچ برای آموزش و تمرین استفاده کرد. همچنین این فریم قابلیت‌های تعاملی دارد که صفحه‌های لمسی موجود فاقد آن هستند. یک نمونه،‌ استفاده از آن در محیط‌هایی است که نیاز دارید دستکش به دست داشته باشید. در محله بعد،‌ محققین می‌خواهند فناوری خود را گسترش دهند و آن را سه‌بعدی سازند.

دانیل ویگدور، متخصص علوم رایانه در دانشگاه تورنتو که ‌زیروتاچ را امتحان کرده، می‌گوید:‌ "تشخیصش خیلی سریع است. زیروتاچ می‌تواند همزمان لمس‌های فراوانی را تشخیص دهد و در واقع چند‌لمسی است. این در حالی است که نمونه‌های قبلی فقط می‌توانستند یک یا دو انگشت را تشخیص دهند." بن بدرسون،‌ متخصص تعامل انسان و رایانه در دانشگاه مریلند هم درباره زیروتاچ می‌گوید:‌ "خیلی خوب است! حس استفاده از آن،‌ شبیه هیچ حس دیگری نیست!"