اس ام اس ماه محرم پیامک تسلیت محرم

اس ام اس و پیامک مخصوص ماه محرم

محرم نام نخستین ماه از ماه های قمری است. علت نامگذاری این ماه به محرم آن بود که پیش از ظهور اسلام، در دوران جاهلیت، جنگ و خونریزی در این ماه ها ممنوع بود. بنی امیه در سال 61 هجری، با ریختن خون سیدالشهدا و خاندان و یارانش در این ماه و پدید آوردن حادثه کربلا، احترام ماه حرام را نگه نداشتند. مجموعه اس ام اس، اشعار، دوبیتی و پیامک زیبا ویژه ماه محرم را در ادامه بخوانید.

راه حسین، کوتاهترین راه رسیدن به بهشت است.
——
خون جاری عاشورا، تا ابدیت در رگ و ریشه آزادگی جاری است.
——
حسین، میزان سنجش صداقت آدمی است و قبول ولایت حسین، براتِ آزادی انسان از جهنم پلیدیهاست.
——
عاشورا، عاشقانه ای آرام در قلب واقعه کربلاست.
——
حسین، زیباترین نامی است که در شناسنامه بشر نوشته اند.
——
عاشورا، صحنه نمایش فراگیر و فشرده تمامیت کارزار خوبی و بدی است.
——
عاشورا، عرضه اثبات ظفرمندی انسان خداگونه بر سپاه ابلیس است.
——
حسین، تفسیر بعثت، ترجمان نبوت و معنای امامت است.
——
عاشورا، تداوم رسالت انسان در پهنه خلقت است.
——
عاشورا، شراره عشق حق است که بر جان عاشقان حسین فرو می ریزد.
——
ای خدا! جوششِ چشمه های عاشورا را در قلب ما جاری کن، و دل های ما را از زلال مهرش سیراب گردان.
——
محرم، ماه محرم شدن در پیشگاهِ خدا و مَحرم شدن، با حسینیان است.
——
عاشورا، انفجاری از نور بود و تابشی از حق، که بر اندیشه ها تجسم کرد.
——
عاشورا، قرارگاه عشق است و پناهگاه عاشقان. کیست که از این معبر عبور کند و قرار و پناه نگیرد؟
——
عاشورا، تکلیف است و عاشورایی شدن عمل به تکلیف.
——
هیچ نقطه ای در هویت هستی نیست که از حرکت و شعر و شعور عاشورایی خالی باشد.
——
عاشورا، از جاذبه ها دل کندن و به جذبه دوست رسیدن است.
——
محرم، ماه تجدید حیات بشریت است.
——
عاشورا یک نیم روز بیش نیست که در آن، شهادت به روشنی بر سر تکلیف خویش ایستاده است.
——
شهادت، طرحِ کربلاست و اسارت، شرح آن!
——
این شمعِ وجودِ حسین است که محفلِ محرم را پیوسته روشن نگاه می دارد.
——
حسین، نام آورترین نام و نامدارترین سردار بر چکاد روشنی هاست.
——
حسین، تندیس ایمان و عشق الهی است.
——
عاشورا، مجمعِ عمومی حماسه سازان هستی است.
——
حسین(علیه السلام) ، آرزوی جویندگان و آبروی یابندگان است.
——
محرم، حریم حرم خدا و حرمت سنت حسین(علیه السلام) است.
——
کربلا، عمیق ترین زخمی است که بر پیکر زمین نشسته، و رساترین فریادی است که در دهلیز تاریخ پیچیده است.
——
نخل ها، از سنگینی داغ تبار علی(علیه السلام) خمیده اند.
——
حسین(علیه السلام) ، حماسی ترین شاهنامه جهان است.
——
عاشورا، بغضِ گریه را می شکند و جام سینه را از خون لبریز می کند.
——
محرم، ماه آمیختگی با حسین و آموختگی از حسین است.
——
محرم، تنها ماهی است که در تقویم ها با سرانگشت خونین ورق می خورد.
——
تاسوعا، مقدمه جان‌فشانی و عاشورا، سرفصل دلباختگی در محضر حسین(علیه السلام) است.
——
برای شناخت و معرفت حسین(علیه السلام) ، باید از مرزِ تاسوعا و عاشورا گذشت.
——
حادثه عاشورا، کمر تاریخ را شکست و ماندگارترین باور را بر پهنه زمان نگاشت.
——
در نهمین منزل از ماه عاشقی، سیل اشک را به میهمانی خون دلِ دهمین منزل فرا می خوانیم.
——
کربلا چرا تشنه ای؟ این اشک زلال و شیرین نسل هاست که قطره قطره بر پهنای گونه دلت می بارد.
——
محرم، سیاه پوش لحظه های عاشوراست.
——
نام حسین(علیه السلام) را مشعل راهمان می کنیم تا در بیراهه های پرپیچ و خم گمراهی، گم نشویم.
——
خون حسین(علیه السلام) و یارانش، قبله نمای کمال و سعادت است.
——
امروز، درِ بوستان‏سراىِ عاشورا، با مقتل‏خوانىِ گریه گشوده مى‏شود؛ پس «اى اشک‏ها بریزید».
——
آسمان نینوا، در محضر این همه خون، از وسعت آبىِ خویش شرمسار است.
——
عاشورا، جاده‏اى پر عبور براى عاشقانه‏هاى جگرسوزِ آب است.
——
امروز، دل‏ها در حُسن‏ ختام زیارت عاشورا، سجده سجده در خون افتاده‏ اند.
——
نگاه کن؛ حنجره قتلگاه، روبه‏روى آتش بوسه‏ها چه پاسخى دارد: «این کشته فتاده به هامون حسین توست».
——
قدم به قدم، صداى «یا حسین» در کربلا کاشته شده است؛ مراقب باشیم روىِ حُرمت لاله‏ها پا نگذاریم!
——
پررنگ‏تر از خون، حدیثى در عاشورا نوشته نشده است که دل‏هاى کربلایى آن را بخوانند.
——
عطر تربت کربلا بر دوش قلم‏هاى عاشورایى نشسته است تا بنویسند: لبیک یا حسین!
——
عاشورا، صحن مطهرى بود که اذن دخول آن، خون عباس(علیه السلام) است و توسل به باب الحوائج، کلید ارتباط با فلسفه عاشورا.
——
عاشورا، تولد دوباره حیات آدمیّت و حماسه جاودان عشق و تجلّی زیبای توحید است.
——
عاشورا، نقطه اوج ادای امانت انسان است. عاشورا، نمایش قدرتِ روح در کوران حوادث و نشانه آرامش در توفان بلاهاست.
——
عاشورا، تجلی‏گاه آرامش و اطمینان نفوس مطمئنه است، مشعل فروزانِ معرفت، فرا روی انسان‏ها است.
——
عاشورا، آینه‏ای است که تمامی مفاهیم انسانی را با ابعاد حقیقی‏اش در خود متجلّی ساخته است.
——
عاشورا، رستاخیزی است که پرده از چهره همه زشتی‏ها می‏کشد و پلیدان را رسوا می‏سازد.
——
عاشورا، گلستانی است با سَروْهای سرخ شهادت و نخل‏های ارغوانی ایثار و خون، و دانشگاهی است که هر سالک الی اللّه‏ باید آن را ببیند.
——
عاشورا، طراوت جاودانه روح انسان، تجلّی یاد خدا، و جدا کننده نور و ظلمت از هم است.
——
آری! از آن زمان که فریاد سرخ خون از گلوی عاشورا برخاست، پژواکی در قله‏های بلند اعصار و قرون در افتاد که تا آن سوی مرز ابدیّت طنین افکند و در سینه سوزان عاشقان ایثار و شهادت جاودانه شد.
——
حنجره ها را بگشایید و نفس ها را فریاد کنید، تا سکوت کفر، عاشورا را در خود نبلعد.
——
در کربلا، بهترین مسافران در بهترین مسافرتها، شهادت را به بهای حق دریافتند.
——
بار حسرت عطش خاندان رسول، اکنون نیز در میان سینه فرات می جوشد و بی تابش میکند.
——
چشم حق بین و گوش حق شنو و قلب روشن، توشه عاشوراییان است.
——
عاشورا، مبدئی دوباره برای جان گرفتن اسلام است.
——
تاریخ عاشورا، مسلمانان واقعی را معرفی کرد و نقاب از چهره ها برداشت.
——
نهضت عاشورا، سیرابی حقیقت و پاسداری از امر به معروف و نهی از منکر است.
——
عاشورا کشتاری خونین نیست، بلکه حقیقتی راستین برای جهانیان است.
——
آن‌گاه که سرور جوانان اهل بهشت را کشتند، غم بر دل انسان تا ابد لانه کرد.
——
عاشورا، منشوری است که با براده های آفتاب حسین(علیه السلام) ، عالم را سیراب می کند.
——
ظهر عاشورا، میعادگاه ملاقات خداوند با سالار شهیدان(علیه السلام) است.
——
روز عاشورا، وداع پرسوز و گدازترین خواهر، با عزیزترین برادر تاریخ است.
——
عاشورا، یادآور مردان غیوری است که امر به معروف و نهی از منکر را ارج نهادند.
——
مهم‌ترین درسی که عاشورا به جوانان می‌آموزد، پایداری است؛ پایداری در برابر ستم طاغوت‌ها.
——
عاشورا تا اربعین، یادآور چهل روز خون بارش آسمان، از داغ مصیبت حسین(علیه السلام) است.
——
نهضت عاشورا، پایه‌گذار تمامی نهضت‌های بر حق روزگاران است.
——
عاشورا، یادآور این شعار زیباست: خون بر شمشیر پیروز است.
——
عاشورا، صحنه پیکار تمامی ایمان در برابر تمامی کفر است.
——
عاشورا، یادآور جوان مردانی است که تاریخ سال‌ها بعد این جوانان را در دفاع مقدس دوباره به چشم دید.
——
روز عاشورا، روز به بار نشستن «خون» در سوگ پرپر شدن گل های محمدی است.
——
روز عاشورا، روز استقامت در دین، به بلندای «صراط مستقیم» است.
——
روز عاشورا، روز تماشای چگونه مردن برای آموختن چگونه زیستن است.
——
روز عاشورا، روز مُحرِم شدن در حرم مُحرَّم است!
——
روز عاشورا، روز عاشورایی شدن حق جویان و حق طلبان است.
——
روز عاشورا، روز انجام بزرگترین مسئولیت «آدم» در دشوارترین شرایط است.
——
روز عاشورا، روز دادن آنچه هست برای ایجاد آنچه باید باشد.
——
روز عاشورا، روز پایداری و وفاداری در عصر غروب دین در روزگار بی تفاوتی-هاست!
——
روز عاشورا، روز متفرق شدن دنیاطلبان و زرخواهان از محضر رهبر است.
——
روز عاشورا، روز یادگیری رسم دین‌داری و آیین وفاداری است.
——
روز عاشورا، روز هجرت آگاهانه و جانبازی عاشقانه در راه دوست است.
——
روز عاشورا، روز انتخاب شهادت در عصر زندگی حاکمان جور است.
——
بی حسین بن علی احساس پیری می کنم / نی که پیری بلکه احساس حقیری می کنم

گفت سائل از چه رو محکم به سینه می زنی؟ / گفتم از آینه ی دل گردگیری می کنم
——
گویند که در روز قیامت علمدار شفاعت زهراست

علم فاطمه دست قلم عباس است
——
سلام من به محرم, محرم گل زهرا

به لطمه های ملائک, به ماتم گل زهرا …
——
خنده کنان می رود روز جزا در بهشت

هر که به دنیا کند گریه برای حسین …
——
محرم شد از غم نگاهم گرفت / به سوزانترین اشک، آهم گرفت

شکست در گلو بغض سوزان من و / عطر حسین روح و جانم گرفت …

السّلام علیک یا ابا عبد الله …
——
دلم مست و لبم مست و سرم مست / بخون ای دل که صبرم رفته از دست

بخون ای دل محرم اومد از راه / بخون اجر تو با عباس بی دست …

عرض تسلیت و تعزیت بمناسبت آغاز ایام عزای حسینی
——
عشق یعنی آتش افروخته / عشق یعنی خیمه های سوخته

عشق یعنی حاجی بیت الحرام / دل بریدن ها وحج ناتمام

عشق یعنی غربت نور دوعین / عشق یعنی گریه برقبر حسین

عشق را گویم فقط در یک کلام / یا اباالفضل وحسین و والسلام
——
کربلا نشان داد که با شکیب در عطشی کوتاه، میتوان همیشه ی تاریخ را سیراب کرد …
——
حسین یعنی زیبایی، مگر می شود با زیبایی همراه و همسایه بود و زیبا نشد.
——
با آب طلا نام حسین قاب کنید / با نام حسین یادی ازآب کنید

خواهید که سر بلندو جاوید شوید / تا آخر عمر تکیه به ارباب کنید

(التماس دعا)
——
دانی که چرا مهر جبین خاک حسین است؟ / چون قبله ی دل پیکر صد چاک حسین است

دانی که چرا چوب شود قسمت آتش؟ / بی حرمتیش بر لب و دندان حسین است

دانی که چرا آب فراتست گل آلود؟ / شرمنده زلعل لب عطشان حسین است

دانی که چرا کعبه ی حق گشته سیه پوش / یعنی که خدا هم عزادار حسین است …
——
عجیب حکایتی است! “عزیز” ترین ها – حسین(ع) و یوسف(ع) -

از “گودال” و “چاه” به آسمان عزت رسیده اند …
——
نام زینب در شئون زندگی گل میکند / در دل عشاق ایجاد تحول میکند

مهدی زهرا که خود رمز توسل با خداست / در مقام ذکر با زینب توسل میکند …
——
قیامت بی حسین غوغا ندارد / شفاعت بی حسین معنا ندارد

حسینی باش که در محشر نگویند / چرا پرونده ات امضاء ندارد …
——
آبروی حسین به کهکشان می ارزد ، یک موی حسین بر دو جهان می ارزد

گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست ، گفتا که حسین بیش از آن می ارزد …
——
ماه خون ماه اشک ماه ماتم شد / بر دل فاطمه داغ عالم شد

فرا رسیدن ماه محرم را به عزادارن راستینش تسلیت عرض میکنم
——
ای وجودت عشق را معنای حسین / عالمی یک قطره تو دریا حسین
——
پرسیدم:ازحلال ماه، چراقامتت خم است؟ آهی کشیدوگفت:که ماه محرم است

گفتم : که چیست محرم ؟ باناله گفت : ماه عزای اشرف اولادآدم است
——
السلام علیک یااباصالح المهدى (عج) السلام علیک یاامین الله فى ارض وحجته على عباده

(یاصاحب الزمان آجرک الله) ماه محرم بر شما وعاشقان حسین تسلیت عرض مینمایم
——
اردوی محرم به دلم خیمه به پا کرد / دل را حرم و بارگه خون خدا کرد …
——
محرم آمد و ماه عزا شد / مه جانبازی خون خدا شد

جوانمردان عالم را بگویید / دوباره شور عاشوار به پا شد …
——
ای به دل بسته ، قدری آهسته / کن مدارا با ، زینب خسته …

یا حسین مظلوم …
——
یه جائیه تو دنیا همه براش می میرن / تموم حاجتا رو همه ازش می گیرن

بین دو نهر آبه ، یه سرزمین خشکه / شمیم باغ و لاله اش خوشبو ز عطر مُشکه

شبای جمعه زهرا زائر این زمینه / سینه زن حسینه ، یل ام البنینه …
——
السلام ای وادی کرببلا / السلام ای سرزمین پر بلا

السلام ای جلوه گاه ذوالمنن / السلام ای کشته های بی کفن …
——
کاش بودیم آن زمان کاری کنیم / از تو و طفلان تو یاری کنیم

کاش ما هم کربلایی می شدیم / در رکاب تو فدایی می شدیم

السلام علیک یا ابا عبدالله …
——
کربلا لبریز عطر یاس شد / نوبت جانبازی عباس شد …
——
دیباچه ی عشق و عاشقی باز شود / دلها همه آماده ی پرواز شود

با بوی محرم الحرام تو حسین / ایام عزا و غصه آغاز شود
——
نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روز / دانش‌آموزان عالم را همه دانا کند

ابتدا قانون آزادی نویسد بر زمین / بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند …
——
دل را اگر از حسین بگیرم چه کنم / بی عشق حسین اگر بمیرم چه کنم

فردا که کسی را به کسی کاری نیست / دامان حسین اگر نگیرم چه کنم …
——
گویند که در روز قیامت علمدار شفاعت زهراست

علم فاطمه دست قلم عباس است …
——
پرسیدم از هلال چرا قامتت خم است ؟

آهی کشید و گفت ماه محرم است …
——
باز محرم رسید، ماه عزای حسین / سینه‌ی ما می‌شود، کرب و بلای حسین

کاش که ترکم شود غفلت و جرم و گناه / تا که بگیرم صفا، من ز صفای حسین …
——
فرشته‌ها از امشب صبوی غم می‌نوشن / دوباره اهل جنت پیرهن سیاه می‌پوشن
——
با آب طلا نام حسین قاب کنید / با نام حسین یادی از آب کنید

خواهید مه سربلند و جاوید شوید / تا آخر عمر تکیه بر ارباب کنید

فرا رسیدن ماه محرم تسلیت باد
——
باز محرم شدو دلها شکست از غم زینب دل زهرا شکست

باز محرم شد و لب تشنه شد از عطش خاک کمرها شکست

آب در این تشنگی از خود گذشت دجله به خون شد دل صحرا شکست

قاسم ولیلا همه در خون شدند این چه غمی بود که دنیا شکست

محرم ماه غم نیست ماه عشق است محرم مَحرم درد حسین است
——
هر دم به گوش می رسد آوای زنگ قافله / این قافله تا کربلا دیگر ندارد فاصله

حلول ماه محرم ، ماه پژمرده شدن گلستان فاطمه تسلیت باد . التماس دعا
——
نام من سرباز کوی عترت است ، دوره آموزشی ام هیئت است .

پــادگــانم چــادری شــد وصــله دار ،سر درش عکس علی با ذوالفقار .

ارتش حیــدر محــل خدمتم ، بهر جانبازی پی هر فرصتم .

نقش سردوشی من یا فاطمه است ، قمقمه ام پر ز آب علقمه است .

رنــگ پیراهــن نه رنــگ خاکــی است ، زینب آن را دوخته پس مشکی است

اسـم رمز حمله ام یاس علی ، افسر مافوقم عباس علی (ع)
——
عالم همه محو گل رخسار حسین است / ذرات جهان درعجب از کار حسین است

دانی که چرا خانه ی حق گشته سیه پوش / یعنی که خدای تو عزادار حسین است
——
عالم همه قطره و دریاست حسین / خوبان همه بنده و مولاست حسین

ترسم که شفاعت کند از قاتل خویش / از بس که کَرَم دارد و آقاست حسین

——

ای تشنه شهید سر بریده
دل از سر و از پسر بریده
در ظهر عطش مگر چه دیدی؟
کز جان و جهان نظر بریدی
ای آب حیات دین احمد
ای کشتی امت محمد
بگذار که در غمت بمیرم
کز چشم تو خون بها بگیرم
بی سروسامان تو ام یاحسین
دست به دامان توام یا حسین
زهره ی منظومه زهرا حسین
کشته ی افتاده به صحرا حسین
عاقبت این عشق هلاکم کند
در گذر کوی تو خاکم کند

——

خسته از نگاه عالم، گوشه گیر جنگلا
خیلی دوس دارم برم به سرزمین کربلا
اما این همه پرنده چرا طاووس شدم
ای خدا ببین چطور از همه مایوس شدم
آخه چی میشد منم عقاب و شاهین می شدم
می تونستم بپرم به آرزوهای بلند
همه زل زدن به پای زشت من
نمی دونن که چیه سرشت من
نمی دونن که میخام چیکار کنم
دلمو به عشق کی دچار کنم
دوست دارم راهی کربلا بشم
تا منم سری توی سرا بشم
حالا ازکجا برم پای پیاده ای خدا
راهمونشون بده می خوام برم به کربلا