شعر زیبا

 
 
هم از سکوت گریزان،هم از صدا بیزار           چنین چرا دلتنگم؟!چنین چرابیزار 
زمین از آمدن برف خوشنود است                    من از شلوغی بسیار ردپا بیزار
قدم زدم!ریه هایم شداز هوا لبریز                 قدم زدم!ریه هایم شد از هوا بیزار
اگرچه میگذریم از کنار هم آرام                     شما ز من متنفر،من از شمابیزار
به مسجد آمدم و ناامید برگشتم                   دل از مشاهده ی تلخی ریا بیزار
صدای قاری و گلدسته های پژمرده                اذان مرده و دل های از خدا بیزار
به خانه ام بروم؟!خانه از سکوت پراست           سکوت میکند از زندگی مرا بیزار
تمام خانه سکوت و تمام شهر صداست       ازاین سکوت گریزان،از آن صدا بیزار

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد